“เครดิตบูโร” หรือ “บริษัท ข้อมูลเครดิตแห่งชาติ จำกัด” จัดตั้งขึ้นเพื่อเก็บข้อมูลประวัติการจ่ายหนี้ของคนไทย
โดยข้อมูลนั้นจะมาจากผู้ให้บริการทางการเงินอย่างธนาคารพาณิชย์ ธนาคารเฉพาะกิจของรัฐ บริษัทลิสซิ่งเช่าซื้อ
นอนแบงก์ ฯลฯ ที่เป็นสมาชิกของเครดิตบูโร ซึ่งมีหน้าที่ส่งข้อมูลให้กับเครดิตบูโรเก็บไว้เป็นประจำทุก ๆ เดือน
หน้าที่จริง ๆ ของเครดิตบูโร คือเก็บประวัติการชำระหนี้ของคนไทยเอาไว้ เพื่อเป็นข้อมูลสำหรับผู้ให้บริการทางการเงิน
ใช้สำหรับวิเคราะห์และประเมินว่าบุคคลที่มาขอกู้เงินนั้น มีพฤติกรรมการจ่ายหนี้อย่างไร ตรงเวลาหรือไม่ เพื่อประกอบการพิจารณาในการให้สินเชื่อ
ซึ่งประวัติการจ่ายหนี้ของเราจะเป็นไปตาม “สิ่งที่เกิดขึ้นจริง” และไม่สามารถแก้ไขได้
โดยจะมีทั้งประวัติการขอและอนุมัติเงินกู้ การชำระหนี้ ประวัติการจ่ายค่าสินค้าหรือบริการโดยบัตรเครดิต
และสถานะบัญชีของแต่ละคน เช่น

สถานะ 0 = ไม่ค้างชำระ หรือค้างชำระไม่เกิน 30 วัน
สถานะ 1 = ค้างชำระ 31-60 วัน
สถานะ 2 = ค้างชำระ 61-90 วัน
สถานะ 3 = ค้างชำระ 91-120 วัน
สถานะ 9 = ค้างชำระ 271-300 วัน
สถานะ F = ค้างชำระมากกว่า 300 วัน

รวมถึงข้อมูลช่วงคะแนน และระดับคะแนนเครดิตของแต่ละคน พร้อมเหตุผลประกอบของการให้คะแนนเครดิต เช่น
ช่วงคะแนน 753-900 ระดับเครดิต AA
ช่วงคะแนน 725-752 ระดับเครดิต BB
ช่วงคะแนน 699-724 ระดับเครดิต CC

โดยข้อมูลการจ่ายหนี้ของแต่ละคน ที่ปรากฏในเครดิตบูโร จะถูกอัปเดตทุกเดือน โดยข้อมูลเดือนใหม่ที่เข้ามา ก็จะดันข้อมูลของเดือนเก่าให้หลุดหายไปเรื่อย ๆ และโชว์ประวัติการจ่ายหนี้แค่ 3 ปีปัจจุบันเท่านั้น
เช่น เคยค้างชำระหนี้เป็นเวลา 40 วัน ในเดือน ม.ค. 66 ก็จะขึ้นสถานะ 1
และเมื่อเรากลับมาจ่ายหนี้ตรงตามปกติ ในเดือนต่อมาบัญชีจะกลับไปเป็นสถานะ 0
แต่ประวัติของเดือน ม.ค. 66 ก็ยังจะแสดงว่าคุณเคยค้างชำระหนี้ในเดือนนั้นมาก่อน และข้อมูลนี้จะยังโชว์อยู่จนกว่าจะครบ 36 เดือนหรือ 3 ปี นับตั้งแต่วันที่เราเคยค้างชำระ